IFT to rzadko spotykany dokument, dlatego wielu przedsiębiorców nawet nie wie o jego istnieniu. Jednakże sporządzanie tego druku jest konieczne w sytuacji – najkrócej mówiąc – zatrudnienia cudzoziemców. A przecież coraz więcej firm korzysta z pomocy pracowników z obcych krajów, więc temat powinien być szerzej omówiony.
Kiedy składa się druk IFT? Co trzeba w nim zawrzeć i gdzie wysłać? Tego dowiesz się z poniższego artykułu.
Co to jest druk IFT?
Druków IFT jest kilka, my skupimy się na IFT-1/IFT-1R jako najczęściej spotykanym.
Deklaracja IFT-1/IFT-1R to informacja o wysokości dochodu (przychodu), uzyskanego w Polsce przez osoby, które w naszym kraju nie mają miejsca zamieszkania. Druk IFT dotyczy tylko pracowników zatrudnionych na umowy inne niż umowa o pracę. Etatowi pracownicy powinni otrzymać od swoich pracodawców PIT-11.
Wzór deklaracji IFT można pobrać do wydrukowania z tej strony rządowej.
Wypełniając deklarację, trzeba skreślić niepotrzebną wersję druku: IFT-1 albo IFT-1R. Zależy to od okresu, który dokument obejmuje:
- wersję IFT-1R wypełnimy po zakończeniu roku podatkowego (przekreślamy wtedy IFT-1),
- jeżeli sporządzamy deklarację w trakcie trwania roku (np. na żądanie pracownika), to odpowiednia będzie wersja IFT-1 (skreślamy IFT-1R).
Kto składa deklarację?
Do złożenia druku IFT zobowiązani są płatnicy podatku dochodowego od wypłat przekazywanych nierezydentom. Przypominamy, że płatnikami są podmioty, które obliczają i pobierają od podatnika. Krótko mówiąc – informację IFT sporządzają firmy, które zatrudniają (na umowę inną niż o pracę) obcokrajowców.
W tym całym temacie najważniejsze jest nie to, że zatrudniony jest obcokrajowcem, ale kluczowe są pojęcia nierezydent i miejsce zamieszkania. Bo można być zatrudnionym w Polsce obcokrajowcem, ale mieć polską rezydenturę i wtedy kwestia IFT nie będzie w ogóle dotyczyła takiego pracownika.
Jeżeli pracownik przedstawi certyfikat rezydencji innego kraju, uznawany jest za nierezydenta i rozliczany jest zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym, tj. stawką 20%. Po zakończeniu roku podatkowego, pracodawca wystawi dokument IFT-1R a pracownik rozliczy się z podatku w kraju, którego jest rezydentem.
Sytuacja nieco się komplikuje, jeżeli zagraniczny pracownik nie ma certyfikatu rezydencji w innym kraju. Wtedy zasady rozliczania zależą od czasu, kiedy przebywa on na terenie Polski.
- Pobyt krótszy niż 183 dni w roku – zleceniodawca pobierze od pracownika podatek dochodowy w wysokości 20% przychodu. Następnie, po zakończeniu roku podatkowego, płatnik musi sporządzić i przesłać do urzędu skarbowego zbiorczą deklarację roczną PIT-8AR i informację IFT-1R.
- Pobyt dłuższy niż 183 dni w roku – za pierwsze 183 dni pracownik płaci zryczałtowany podatek 20%. Po przekroczeniu 183 dni, zleceniodawca pobiera zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1a ustawy o PIT. Po zakończonym roku podatkowym składa IFT-1R i PIT-11.
Komu i w jakim terminie wysłać druk?
Płatnik składek powinien wysłać informację IFT-1R do końca stycznia za rok ubiegły do urzędu skarbowego właściwego w Polsce dla opodatkowania osób zagranicznych. Lista urzędów znajduje się w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie właściwości organów podatkowych. Urzędem właściwym jest urząd ustalony na podstawie siedziby płatnika (tj. adresu firmy).
Termin przekazania egzemplarza druku podatnikowi to ostatni dzień lutego.
Natomiast druk IFT-1 sporządzany jest na żądanie podatnika. Pracodawca ma 14 dni na wysłanie deklaracji zarówno podatnikowi, jak i właściwemu urzędowi skarbowemu.