Od jakiego limitu pełna księgowość jest obowiązkowa? Co zawierają księgi rachunkowe?
Przedsiębiorcy u których limit przychodów w 2019 roku przekroczy ustawowy limit 2 mln euro są zobowiązani do prowadzenia ksiąg rachunkowych. W dzisiejszym artykule zapraszam do zapoznania się charakterystyką ksiąg rachunkowych.
Pełna księgowość
Limit obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych przelicza się po średnim kursie NBP z dnia 1 października roku poprzedzającego rok podatkowy. W 2019 roku limit prowadzenia ksiąg rachunkowych zaokrąglony do pełnego 1000 zł wynosi 8 559 000 zł (kurs: 4,2795 zł NBP nr 190/A/NBP/2018). W porównaniu do roku 2018 limit jest niższy o 68 400 zł. Oznacza to, że w 2019 roku więcej przedsiębiorców może mieć obowiązek przejścia na pełną księgowość.
Księgi rachunkowe to tak naprawdę zbiór wszystkich dekretów księgowych i obrotów sald. Zapisów należy dokonywać w porządku chronologicznym i systematycznym. Warto zaznaczyć, że prowadzenie pełnej księgowości pozwala na opracowanie własnej polityki rachunkowości.
Charakterystyka ksiąg rachunkowych
Księgi rachunkowe zawierają:
- Dziennik, w którym ujmuje się chronologicznie zdarzenia jakie miały miejsce w danym okresie sprawozdawczym. Powinien on umożliwiać uzgodnienie obrotów dziennika z obrotami zestawienia obrotów i sald konta księgi głównej. Zapisów należy dokonywać w sposób chronologiczny a sposób dokonywania zapisów powinien umożliwiać powiązania zapisu z dowodami księgowymi.
- Konta księgi głównej, które zawierają informację o zdarzeniu gospodarczym w ujęciu systematycznym. Dokonuje się na nich zapisów w ujęciu podwójnego zapisu. Konta księgi głównej prowadzi się dla:
- aktywów trwałych;
- środków pieniężnych, rachunków bankowych, krótkoterminowych aktywów finansowych;
- rozrachunków i roszczeń;
- materiałów i towarów;
- kosztów według rodzajów i ich rozliczenie;
- kosztów według typów działalności i ich rozliczenie;
- produktów i rozliczeń międzyokresowych;
- przychodów i kosztów związanych z ich osiąganiem;
- kapitałów własnych, funduszy specjalnych, rezerw i wyniku finansowego;
- Konta ksiąg pomocniczych, zawierają zapisy, które są uszczegółowieniem oraz uzupełnieniem zapisów kont księgi głównej. Należy je prowadzić w ujęciu systematycznym jako wyodrębniony system ksiąg, zbiorów kont, komputerowych zbiorów danych, uzgodniony z saldami i zapisami na kontach księgi głównej. Konta księgi pomocniczych prowadzi się m.in. dla:
- ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych;
- rozrachunków z dostawcami i odbiorcami;
- rozrachunków z pracownikami.
- Zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej oraz ksiąg pomocniczych, które są sporządzane na koniec okresu sprawozdawczego w oparciu o zapisy na kontach księgi głównej. Zawierają:
- nazwy kont lub symbole kont;
- salda kont na dzień otwarcia;
- obroty narastająco od początku roku oraz obroty za okres sprawozdawczy;
- sumę sald na dzień otwarcia, sumę obrotów narastająco od początku roku, sumę za okres sprawozdawczy oraz salda na koniec okresu sprawozdawczego.
- Wykaz składników aktywów i pasywów, które zostały omówione w tym artykule.
Podziel się nim ze znajomymi
