Spis z natury ryczałtowca
Przedsiębiorca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jako formę opodatkowania wybrał ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Czy na koniec roku podatkowego zobowiązany jest do sporządzenia spisu z natury?
Nie ulega wątpliwości, że każda osoba prowadząca działalność gospodarczą zobowiązana do prowadzenia KPIR musi na koniec roku podatkowego sporządzić spis z natury. Nie ma znaczenia fakt zawieszenia działalności gospodarczej, ani to że nie dokonujemy sprzedaży towarów – dokument taki musi zostać sporządzony i wprowadzony do KPIR ostatnią pozycją w roku kalendarzowym. Często spis na koniec roku ma duże znaczenie dla określenia właściwej podstawy do opodatkowania w zeznaniu rocznym.
Spis z natury ryczałtowca
Warto zadać sobie też pytanie, jak wygląda sytuacja w przypadku osób rozliczających się na ryczałcie. Czy te osoby muszą na koniec roku sporządzić spis z natury?
Odpowiedź w tym zakresie znajduje się w art. 20 ustawy z dnia 20.11.1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Mianowicie podatnicy, uzyskujący przychody z pozarolniczej działalności opodatkowanej w sposób zryczałtowany są obowiązani sporządzić spis z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków zwany spisem z natury na koniec każdego roku podatkowego. W spisie nie ujmujemy środków trwałych i wyposażenia.
Sporządzenie spisu
Spis z natury powinien zawierać co najmniej następujące dane:
- nazwisko i imię właściciela zakładu (nazwę firmy),
- datę sporządzenia spisu,
- numer kolejny pozycji arkusza spisu z natury,
- szczegółowe określenie towaru i innych składników zawartych w spisie,
- jednostkę miary,
- ilość stwierdzoną w czasie spisu,
- cenę w złotych i groszach za jednostkę miary,
- wartość wynikającą z przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkową,
- łączną wartość spisu z natury
- oraz klauzulę „Spis zakończono na pozycji…”,
- podpisy osób sporządzających spis.
Wycena
Podatnik musi dokonać wyceny składników zawartych w spisie. Towary i inne składniki majątku objęte spisem z natury według cen zakupu albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu, a także gdy nie jest możliwe ustalenie ceny zakupu. Przez cenę zakupu rozumie się cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie – powiększoną o należne cło i podatek akcyzowy, opłaty wyrównawcze oraz opłaty celne dodatkowe, zaś w przypadku otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku – wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika.
Podatnik jest obowiązany dokonać wyceny najpóźniej w terminie 14 dni od dnia zakończenia spisu z natury.
Ewidencja, a spis z natury
Podatnik jest obowiązany wpisać do ewidencji spis z natury według poszczególnych rodzajów jego składników lub w jednej pozycji (sumie), jeżeli na podstawie spisu zostało sporządzone odrębne szczegółowe zestawienie poszczególnych jego składników. Zestawienie to powinno być przechowywane łącznie z ewidencją.
Podziel się nim ze znajomymi
