Ulga na złe długi 2020
Od 2020 roku wchodzi w życie nowelizacja przepisów mających na celu ograniczenie zatorów płatniczych. Zmiana obejmie także rozwiązania podatkowe takie jak ulga na złe długi.
Ulga na złe długi – wierzyciel
W związku ze stwierdzonymi nadużyciami w zakresie regulowania należności uchwalona została ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia zatorów płatniczych. Celem wprowadzonym zmian jest ochrona wierzycieli poprzez wprowadzenie rozwiązań o charakterze cywilnym oraz administracyjnym, w tym podatkowym.
Od 2020 roku nastąpi powrót rozwiązania podatkowego, jakim jest ulga na złe długi. Ma być zbliżone konstrukcyjnie do ulgi na złe długi funkcjonującej w podatku od towarów i usług.
Podatnik będzie miał prawo do zmniejszenia podstawy opodatkowania lub zwiększenia straty o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności, która nie została uregulowana lub zbyta. Zmiany dokona w zeznaniu rocznym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie.
Zmniejszenie będzie możliwe już na etapie obliczania zaliczki na podatek w okresie rozliczeniowym, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie.
Podatnik będzie miał obowiązek zwiększyć podstawę opodatkowania oraz zapłacić podatek w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana (zbyta).
Ulga na złe długi – dłużnik
Dłużnik będzie natomiast zobowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania lub zmniejszenia straty o wartość zobowiązania, które nie zostało przez niego uregulowane począwszy od okresu rozliczeniowego, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie.
W przypadku uregulowania zobowiązania dłużnik będzie miał prawo do korekty zwrotnej w rozliczeniu za okres, w którym zobowiązanie to zostanie uregulowane.
Dodatkowe warunki ulgi
Na wzór ustawy o VAT wprowadzone zostaną dodatkowe warunki stosowania ulgi na złe długi:
- dłużnik na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień złożenia zeznania podatkowego nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
- od daty wystawienia faktury (rachunku) lub zawarcia umowy dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została wystawiona faktura (rachunek) lub została zawarta umowa;
- transakcja handlowa zawarta jest w ramach działalności wierzyciela oraz działalności dłużnika, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Ulga na złe długi – ryczałt
Analogiczne rozwiązanie jakim jest ulga za złe długi zostało przyjęte w ustawie o ryczałcie ewidencjonowanym.
Przychody podatnika opłacającego ryczałt mogą być zmniejszone o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności, która nie została uregulowana lub zbyta w miesiącu, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze lub rachunku lub
w umowie.
Podobnie dłużnik, który zalega z płatnością ponad 90 dni, z uwagi na brak strony kosztowej, będzie zobowiązany do zwiększenia kwoty przychodów podlegających opodatkowaniu ryczałtem ewidencjonowanym.
Powyższe zwiększenie przychodów nie wpłynie na wyliczenie progu, do którego można korzystać z ryczałtu (250 tys. euro).
Wszystkie opisane we wpisie zmiany mają zastosowanie do transakcji handlowych, których termin zapłaty upływa po dniu 31 grudnia 2019 r.
Podziel się nim ze znajomymi
