Obowiązkowe składki członkowskie stanowią koszt firmowy a dobrowolne tylko w szczególnych przypadkach

Aneta Socha-Jaworska

Wielu przedsiębiorców zastanawia się, które składki może zaliczyć do kosztów? Czy tylko składki obowiązkowe obniżą podstawę opodatkowania? Czy składki dobrowolne także można zaksięgować? Czy są jakieś limity tych kosztów?

Spis treści

    Ogólna zasada mówi o tym, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu :

    • osiągnięcia przychodów lub
    • zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

    z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

    Wydatki członkowskie opłacane na rzecz organizacji, do której podatnik musi przynależeć ze względu na charakter prowadzonej działalności, niewątpliwie stanowią koszt uzyskania przychodu. Podatnik bez opłacenia danej składki nie może prowadzić działalności. Opłacenie składki jest warunkiem koniecznym, a co za tym idzie spełniona jest przesłanka o tym, że poniesienie tego kosztu ma na celu osiągnięcie przychodu.

    Jeśli opłacenie danej składki jest obowiązkowe, to jest ona kosztem bez żadnego limitu kwotowego.

    Teraz warto zastanowić się nad tematem składek dobrowolnych. Nie są one konieczne do prowadzenia dg, a stanowią jedynie dodatkowe zabezpieczenie lub daje dodatkowe korzyści dla przedsiębiorcy. Warto w tym kontekście odnieść się do art. 23 ust. 1 pkt 30 lit. a ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten mówi, że nie stanowią kosztu składki na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, z wyjątkiem:

    • wpłat podatników prowadzących działalność gospodarczą w dziedzinie turystyki, wypoczynku, sportu i rekreacji na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej,
    • składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw – do wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, a jeżeli przedsiębiorca nie wypłacał tych wynagrodzeń, kwota składek zaliczana do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej kwocie 114 zł.