Nietypowy Wyjazd inFaktowy

Niedawno zaczęliśmy opowiadać Wam o naszych wartościach. Wspominaliśmy o wyprawie na Marsa i przedstawiliśmy główne wartości, jakimi się kierujemy. Ale to nie wszystko! Chcemy rozwijać się nie tylko w biurowej rzeczywistości inFaktu, ale również dzielić się tą pozytywną energią poza murami firmy. Dlatego w czerwcu wyruszyliśmy na Nietypowy Wyjazd inFaktowy…

Każdego dnia, wykonując swoją pracę, stawiamy na innowacyjne pomysły i nowe rozwiązania. Nie mogło tego zabraknąć również na naszym wyjeździe. Ale jaki był nasz cel? Po pierwsze, chcieliśmy przez wspólnie spędzony czas i zabawę robić coś dobrego. Po drugie – pragnęliśmy pokazać, że kiedy pracujemy nad czymś ważnym, kierujemy się wartościami, które odkryliśmy na Marsie.

Gdy przyjechaliśmy do Kroczyc, organizatorzy wprowadzili nas w ideę wyjazdu. Dowiedzieliśmy się że… mamy około 30 godzin na przygotowanie przedstawienia dla dzieci z okolicznego domu dziecka! Tematem przedstawienia była Afryka czasów Kazimierza Nowaka. Naszymi przewodnikami w całej sytuacji byli artyści: Jędrek, Agata, Aneta, Dominik i Pozi, którzy na co dzień biorą udział w podobnych przedsięwzięciach. Nasze największe wyzwania? Staliśmy się aktorami, tancerzami, bębniarzami, filmowcami i scenografami. A większość z nas w te role wchodziła po raz pierwszy.

Czas nas gonił więc szybko zabraliśmy się do pracy. Oprócz wstępnego scenariusza, nie mieliśmy nic. Od podstaw przygotowaliśmy scenografię i wszystkie rekwizyty. Część z nas stała się afrykańskimi tancerzami, a część stworzyła grupę plemiennych szamanów grających na bębnach. Nie zabrakło też aktorów, którzy wcielili się w postacie z afrykańskiej bajki. Przygotowania oraz przedstawienie dokumentowane było przez dociekliwą grupę filmową, która przeprowadzała też wywiady z uczestnikami wyjazdu.

Morałem naszego przedstawienie było stare afrykańskie przysłowie: obietnica jest długiem. Pamiętając o tym zdaniu oraz o ważnym celu, który nam przyświecał, mocno zaangażowaliśmy się w całe przedsięwzięcie. Do przedstawienia pozostało mało czasu dlatego spontanicznie zorganizowaliśmy też dodatkowe próby po kolacji, a dźwięki grających bębnów i dobrej zabawy dawały jeszcze długo o sobie znać…

Następnego dnia połączyliśmy nasze siły. Momentem przełomowym była próba generalna, kiedy uświadomiliśmy sobie jak wielkie wyzwanie przed nami. Zżerała nas trema i z niecierpliwością oczekiwaliśmy przyjazdu dzieci.

Część osób przywitała nadjeżdżający autobus, reszta gotowa do występu czekała za kulisami. Kiedy grupa dzieci zasiadła na widowni nasze napięcie sięgnęło zenitu. Wszyscy czuliśmy, jak ważne zadanie przed nami, ale wzajemne wsparcie i świadomość tego, że robimy to razem, dodawała nam energii i pewności że musi się udać. Chwilę później przenieśliśmy się na czarny ląd…

Trema opuściła nas już po pierwszych minutach, kiedy zobaczyliśmy zainteresowanie i uśmiechy dzieci. Udało się!

Przedstawienie zakończyło się wspólną zabawą – były tańce, gra w piłkę i smaczna kolacja. Najbardziej wzruszającym momentem było dla nas pożegnanie, kiedy widząc autobus pełen zadowolonych dzieci, uświadomiliśmy sobie, że podołaliśmy temu trudnemu zadaniu.

Następnego dnia spotkaliśmy się żeby na wspólnych warsztatach podsumować to wydarzenie. Uświadomiliśmy sobie, że w realizacji wyznaczonego celu pomogły nam nasze wartości. To dzięki nim robiąc coś dobrego mogliśmy nie tylko wspólnie spędzić ze sobą czas, ale także… dobrze się przy tym bawić!