Osoby prowadzące działalność gospodarczą w zakresie remonotowo – budowlano – montażowym, delegujące pracowników do pracy w Polsce musza pamiętać o zasadach ogólnych określonych w niedawno wprowadzonej ustawie. Ponadto muszą zwrócić uwagę na dodatkowe uregulowania.

W poprzednim artykule zamieściłam szczegółowe informacje w kwestii delegowania pracowników, w tym chciałabym skupić się na branży budowlanej i osobach w niej pracujących.

Warunki zatrudnienia

W ustawie z dnia 10 czerwca 2016 r. o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług określono miedzy innymi warunki zatrudniania takich osób. Pracowników delegowanych na terytorium RP, którzy zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami wykonują na danym stanowisku – przez okres nie dłuższy niż 8 dni w ciągu roku, poczynając od dnia rozpoczęcia pracy na danym stanowisku – wstępne pracę montażowe lub instalacyjne przewidziane w umowie zawartej przez pracodawcę delegującego pracownika na terytorium RP z podmiotem prowadzącym działalność na tym terytorium, których wykonanie jest niezbędne do korzystania z dostarczonych wyrobów, obowiązują przywileje w zakresie :

  1. norm i wymiaru czasu pracy oraz okresów odpoczynku dobowego oraz tygodniowego,
  2. bezpieczeństwa i higieny pracy,

  3. ochrony pracownic w okresie ciąży oraz w okresie urlopu macierzyńskiego,

  4. zatrudniania młodocianych oraz wykonywania pracy lub innych zajęć zarobkowych przez dziecko,

  5. zasady równego traktowania oraz zakazu dyskryminacji w zatrudnieniu,

  6. wykonywania pracy zgodnie z przepisami o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.

Nie mają do tych osób natomiast zastosowania, regulacje dotyczące :

  1. wymiaru urlopu wypoczynkowego,

  2. minimalnego wynagrodzenia za pracę,

  3. wysokości wynagrodzenia i dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych.

– stanowi o tym art. 5 ust. 1 ustawy o delegowaniu pracowników.

Wyjątek

Powyższe wykluczenia nie mają odniesienia do pracowników, jeżeli wykonują oni na danym stanowisku prace związane z robotami budowlanymi lub utrzymaniem obiektu budowlanego, w szczególności:

  1. wykopy,
  2. roboty ziemne,
  3. montowanie i demontowanie elementów prefabrykowanych,
  4. wyposażanie lub instalowani,
  5. renowacje,
  6. demontowanie,
  7. rozbiórkę,
  8. konserwację,
  9. prace malarskie i porządkowe.

– art. 5 ust. 2 ustawy o delegowaniu pracowników.

Czyli tym pracownikom przysługują wszystkie przywileje określone w art. 4 ust. 2 ustawy o delegowaniu pracowników, także te dotyczące urlopów, wynagrodzenia minimalnego i dodatku za nadgodziny.

Delegowanie pracowników budowlanych

Odpowiedzialność solidarna

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – ordynacja podatkowa w art. 91 wskazuje na to iż, do instytucji odpowiedzialności solidarnej należy stosować przepisy kodeksu cywilnego (art. 366 – 378). W rozdziale 3 ustawy o delegowaniu pracowników jest mowa o odpowiedzialności solidarnej wykonawcy powierzającego wykonanie prac. Mianowicie ustawodawca określa, że wykonawca w sytuacji powierzenia prac określonych w art. 5 ust. 2 pracodawcy delegującemu pracownika na terytorium RP ponosi wobec pracownika delegowanego na terytorium RP odpowiedzialność solidarną z tym pracodawcą za jego zobowiązania powstałe w trakcie wykonywania tych prac z tytułu zaległego wynagrodzenia i dodatku, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 3 i 4.

Przykładowo niemiecki przedsiębiorca zleca firmie z Czech wykonanie robót ziemnych na terytorium Polski. Przedsiębiorca niemiecki deleguje pracownika do zrealizowania tych zadań. Czeski i niemiecki przedsiębiorca współodpowiadają na przykład za nieterminowe wypłacenie wynagrodzenia.

W przypadku dochowania należytej staranności przez wykonawcę, o którym mowa w art. 7 ust. 1, polegającej na przekazaniu pracodawcy delegującemu pracownika na terytorium RP pisemnej informacji o warunkach zatrudnienia, o których mowa w art. 4 ust. 2, i odebraniu od niego potwierdzenia złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 24 ust. 3, wykonawca ten nie ponosi odpowiedzialności solidarnej.

Przepisy przejsciowe

Art. 39 ustawy o delegowaniu pracowników wskazuje na wyjątek w zakresie odpowiedzialności solidarnej. W przypadku wykonania prac określonych w art. 5 ust. 2 przez wykonawcę powierzającego wykonywanie tych prac pracodawcy delegującemu pracownika na terytorium RP, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, nie stosuje się odpowiedzialności solidarnej, o której mowa w art. 7.