Tarcza finansowa – jak określić liczbę pracowników

Piotr Juszczyk

Tarcza finansowa daje możliwość skorzystania z subwencji mikro, małym i średnim przedsiębiorcom. Jednak złożenie wniosku wymaga od nas określenie między innymi liczbę pracowników. Określenia takiego możemy dokonać dwa razy. Raz dla ustalenia czy moja firma należy do grupy mikrofirm lub MŚP. Drugi raz, dla mikrofirm do ustalenia wysokości dofinansowania.

Mikrofirmy, małe i średnie firmy (MŚP), które ucierpiały na skutek COVID-19 mogą otrzymać wsparcia. Wsparcie dla mikroprzedsiębiorcy uzależnione jest od liczby pracowników, natomiast dla MŚP od wartości przychodów za 2019 r.

Mikrofirma – podmiot zatrudniający co najmniej 1 pracownika oraz nie więcej niż 9 pracowników, z wyłączeniem właściciela, oraz którego roczny obrót lub suma bilansowa nie przekracza kwoty 2 mln EUR.

MŚP – podmioty zatrudniające od 10 do 249 pracowników, z wyłączeniem właściciela oraz którego roczny obrót nie przekracza 50 mln EUR lub suma bilansowa nie przekracza 43 mln EUR.

Dlatego też w pierwszej kolejności ustalamy nasz status, celem określenia jak będziemy liczyć wartość naszego wsparcia.

Definicja pracownika dla określenia statusu przedsiębiorcy

Pierwszym etapem przy składaniu wniosku o dofinansowanie jest liczby pracowników. Celem jest ustalenie przynależności firmy do grupy mikrofirm lub MŚP.

Pracownikiem dla ustalenia statusu jest osoba zatrudniona na podstawie stosunku pracy. W liczbie pracowników nie uwzględnia się pracowników przebywających na :

  • urlopach macierzyńskich,
  • ojcowskich,
  • rodzicielskich,
  • wychowawczych,
  • zatrudnionych w celu przygotowania zawodowego.

Uwzględnia się natomiast pracowników przebywających na urlopie bezpłatnym oraz przebywających na zwolnieniu lekarskim czy świadczeniu rehabilitacyjnym.

Mikrofirmą jest przedsiębiorstwo, które na 31 grudnia 2019 r. zatrudniało co najmniej jednego pracownika. Nie ma znaczenia w jakim wymiarze jest zatrudniony pracownik, z wyłączeniem właściciela. Roczny obrót lub suma bilansowa za 2019 rok nie przekracza kwoty 2 mln EUR.

Ustalenie liczby pracowników dokonujemy na dzień 31.12.2019 r. Przy wyliczaniu statusu firmy należy brać pod uwagę pracowników zgłoszonych do ubezpieczeń społecznych na 31 grudnia 2019 r. z kodem – 0110, 0111, 0125, 0126.

Ustalenie liczby osób dokonujemy poprzez sumowanie poszczególnych etatów (lub ich ułamkowych części), a nie poprzez sumowanie liczby osób. Przyjmijmy, że zatrudniamy 12 osób na 0,5 etatu i 8 na 1/4 etatu. Taki przedsiębiorca w przeliczeniu na pełne etaty zatrudnia 8 osób. Wyjątek od tej zasady dotyczy przedsiębiorstw, które na dzień 31 grudnia 2019 r. zatrudniały tylko jedną osobę, w niepełnym wymiarze czasu pracy.
Przykładowo, zatrudniamy tylko jedną osobę na 1/4 etatu, oraz 3 osoby na umowę zlecenie. Taki przedsiębiorca będzie mikrofirmą.

Definicja pracownika dla określenia wysokości subwencji (mikro).

Pracownikiem jest:

  • osoba zatrudniona na podstawie stosunku pracy (zgłoszona do ZUS z kodami ubezpieczenia: 0110, 0111, 0125, 0126);
  • osoba współpracująca z pracodawcą, niezależnie od formy prawnej (w szczególności na podstawie umów cywilnoprawnych, np. umowy zlecenia), zgłoszona do ubezpieczeń społecznych na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc złożenia wniosku o subwencję.

W związku z tym, przy wyliczania stanu zatrudnienia na potrzeby ustalenia wysokości subwencji dla mikrofirmy należy brać pod uwagę, również osoby zgłoszone do ubezpieczeń społecznych z kodami – 0411, 0417, 0426, 0428, 0200, 2241, 2242, 0511, 0545, 1240, 1211.

W przypadku niepełnych etatów osób zatrudnionych na podstawie stosunku pracy sumujemy ułamkowe części etatów. Wynik sumowania nie musi być liczbą całkowitą, może np wynieść 2,60. W przypadku osób współpracujących, każda osoba zgłoszona do ubezpieczenia społecznego, traktowana jest jak jeden etat. Nie ma znaczenia np. liczba godzin określona w umowie zlecenia.

Każda osoba na urlopie macierzyńskim, ojcowskim, rodzicielskim, wychowawczym traktowana jest jak jeden etat. Nie ma znaczenia na jaką cześć etatu przed urlopami, były te osoby zatrudnione.

Przykład 1. W ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego miesiąc złożenia wniosku o subwencję firma zatrudnia: 5 osób w ramach stosunku pracy na 0,5 etatu każda (z czego jedna przebywa na urlopie macierzyńskim) oraz 4 osoby na umowę zlecenia zgłoszone przez pracodawcę do ubezpieczeń społecznych oraz jedną osobę na umowę o dzieło. W takim przypadku firma może ubiegać się o subwencję dla 7 osób. 2 osoby na 0,5 etatu, jedna osoba będąca na urlopie macierzyńskim oraz cztery na umowie zlecenia.

Liczba pracowników ustalana jest na koniec miesiąca poprzedzającego miesiąc złożenia wniosku. Jednak liczba ta nie może być wyższa niż:

  • liczba pracowników na dzień 31 grudnia 2019 r. albo
  • liczba pracowników na ostatni dzień miesiąca roku poprzedniego odpowiadającego nazwie miesiącowi, w którym firma składa wniosek o subwencję.

Przykład 2. Przedsiębiorca zatrudniał odpowiednio: 8 osób na dzień 30 kwietnia 2020 r., 6 osób na dzień 31 grudnia 2019 r. i 7 osób na dzień 31 maja 2019 r. Wniosek o subwencję złożono w maju 2020 r. W takim przypadku liczba zatrudnionych mająca znaczenie dla ustalenia maksymalnej kwoty subwencji wynosi 7 pracowników. Maksymalna wielkość określa liczba z maja 2019 r.

Na koniec należy wskazać, że zawsze liczbę pracowników zaokrąglamy „do góry”.