Twórca rozliczając przychód z przeniesienia prawa własności lub udzielenia licencji na korzystanie ze stworzonego przez siebie dzieła ma prawo rozliczyć 50% koszty uzyskania przychodów.

Kto to jest twórca?

Przepisy ustaw podatkowych nie definiują pojęcia twórcy, dlatego odpowiedzi na to kto jest twórcą należy szukać w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 8 tej ustawy domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Natomiast utworem w myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażania. W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi.
Uwaga!
Ze względu na to, że w ramach interpretacji podatkowych analizowane są wyłącznie ustawy podatkowe, podatnik stosując tę drogę, nie uzyska odpowiedzi na pytanie czy jest twórcą, bądź też czy wytworzony przez niego produkt to utwór.
50% koszty uzyskania przychodów

Jak rozliczyć przychody z praw autorskich?

Przychody z praw autorskich mogą być rozliczone w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, albo jako przychody z praw majątkowych.
Pamiętać należy o tym, że zgodnie z art. 22 ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodówz działalności gospodarczej nie mają zastosowania 50% koszty uzyskania przychodów. W takim wypadku należy rozliczać wyłącznie koszty rzeczywiście poniesione przez twórcę prowadzącego działalność gospodarczą.

50% koszty uzyskania przychodów

W przypadku, gdy twórca rozlicza swoje przychody jako przychody praw majątkowych ma prawo do rozliczania 50%  kosztów uzyskania przychodów. Należy tutaj jednak pamiętać, że zgodnie z art. 22 ust. 9a ustawy  o podatku dochodowym od osób fizycznych w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów nie mogą przekroczyć ½ kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, czyli (85528/2 = 42784). Jeżeli rozliczane koszty osiągną taki pułap, pozostały przychód nie ulega już obniżeniu.
Przepisy ustaw podatkowych nie precyzują, kto powinien pilnować 50% limitu kosztów uzyskania przychodów, natomiast Ministerstwo Finansów stoi na stanowisku, że obowiązek taki spoczywa na płatniku.

Czy można nie rozliczać 50% kosztów?

Zgodnie z przepisami (art. 32 ust. 7  i art. 41 ust. 11 ustawy o PIT) podatnik  może złożyć oświadczenie o rezygnacji ze stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.  Jeżeli oświadczenie takie złoży pracownik, pracodawca nie potrąca 50% kosztów uzyskania przychodów od miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik złoży takie oświadczenie. W pozostałych przypadkach potrącania 50% kosztów nie stosuje się po złożeniu przez podatnika oświadczenia. Oświadczenie takie należy składać odrębnie za każdy rok podatkowy.

Koszty rzeczywiście poniesione

Jeżeli twórca udowodni, że w jego przypadku rzeczywiście poniesione koszty uzyskania przychodów były wyższe niż 50%, może rozliczyć koszty rzeczywiście poniesione. W takim przypadku limit rozliczenia kosztów nie znajdzie zastosowania.
Istotne jest to, że rzeczywiście poniesione koszty uzyskania przychodów podatnik może zastosować dopiero w rozliczeniu rocznym. Kosztów takich nie mogą potrącać płatnicy na etapie ustalania zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzenia twórców w trakcie roku podatkowego (art. 22 ust. 10 i 10a ustawy o PIT).