Od czego ta kwota zależy? Jakie znaczenie ma dla ubezpieczonego? Jaka będzie jej wysokość w 2017 roku? Do jakich składek się odnosi?

Dnia 13.12.2016 r. w Monitorze Polskim zostało opublikowane obwieszczenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 listopada 2016 r. w sprawie kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w roku 2017 oraz przyjętej do jej ustalenia kwoty prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia.

30-krotność w 2017 roku

Ograniczenie

Ustalono, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w 2017 r. nie może być większa od kwoty 127.890 zł, czyli trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy – 30 * 4.263. Jest to zgodne z art. 19 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Należy pamiętać, że od nadwyżki ponad tę kwotę nie pobiera się składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

W kontekście tych informacji należy zadać sobie pytanie – dla kogo jest to ograniczenie? Limit ten ma znaczenie zarówno dla osób podlegających ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowego dobrowolnie, jak i obowiązkowo.

Informacje praktyczne

Warto wiedzieć, że w sytuacji gdyby prognozowane przeciętne wynagrodzenie nie zostało ustalone, to wówczas wynagrodzenie to ustala się na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z III kwartału roku poprzedniego.

Ogólnie w 2017 roku do kwoty 127.890 zł, składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oblicza się i przekazuje do ZUS od podstawy wymiaru ustalonej zgodnie z art. 18. Od nadwyżki ponad 30-krotność nie pobiera się składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Pozostaje to bez wpływu na składkę wypadkową i chorobową, które są pobierane.

Płatnik składek jest zobowiązany zaprzestać obliczać i przekazywać składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe po przekroczeniu przez ubezpieczonego kwoty rocznej podstawy wymiaru składek. Jeżeli do opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe jest zobowiązany więcej niż jeden płatnik składek, ubezpieczony jest zobowiązany zawiadomić wszystkich płatników składek o przekroczeniu kwoty rocznej podstawy wymiaru składek. Za skutki błędnego zawiadomienia powodującego nieopłacenie należnych składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe odpowiada ubezpieczony.

Za datę stwierdzenia nienależnie opłaconych składek uważa się datę otrzymania przez ZUS imiennego raportu miesięcznego korygującego ZUS RCA i deklaracji rozliczeniowej korygującej ZUS DRA. Płatnik, który sam stwierdzi błąd składa korekty i może wnioskować o zwrot nienależnie zapłaconych składek lub zaliczenie ich na poczet bieżących lub przyszłych składek.

Gdy natomiast ZUS, w wyniku sprawdzenia wysokości rocznej podstawy wymiaru składek stwierdzi opłacenie składek od nadwyżki ponad kwotę graniczną, informuje o tym niezwłocznie płatników składek i ubezpieczonego za pośrednictwem płatników składek.

Okres nieopłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z powodu przekroczenia w trakcie roku kalendarzowego kwoty rocznej podstawy wymiaru składek traktuje się jak normalny okres ubezpieczenia.