Kiedy i jak skorygować podatek VAT w przypadku opóźnienia z płatnością powyżej 150 dni?

W przypadku gdy dłużnik nie ureguluje należności wynikającej z danej faktury w terminie 150 dni od daty wskazanej na fakturze jest zobowiązany do korekty odliczonego wcześniej podatku naliczonego. Potocznie mówi się o tym „ulga na złe długi”.

Ulga na złe długi występuje zarówno u wierzyciela jak i dłużnika. U tego pierwszego jest prawem zaś u drugiego obowiązkiem.

Tematem tego artykułu jest ulga za złe długi u dłużnika. Zasady jej działania zostały opisane w art.89b ustawy o VAT.

Zgodnie z art.89b ust.1 ustawy o VAT, w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Ulga na złe długi u dłużnika

Jeżeli jednak dłużnik ureguluje należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności będzie on zwolniony w obowiązku wykazania korekty.

Przepis (art.89b ust.1) nie ma również zastosowania wówczas  gdy dłużnik w ostatnim dniu miesiąca, w którym upływa 150 dzień od dnia upływu terminu płatności, jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

W przypadku gdy fakturę uregulowano tylko częściowo w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze wówczas dłużnik jest zobowiązany do korekty tej niezapłaconej części należności.

W przypadku uregulowania należności już po dokonaniu korekty, podatnik (wcześniejszy dłużnik) ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano.

Korekty dokonuje się w wierszu „Korekta podatku naliczonego, o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy”. Wartość należy wpisać ze znakiem minus.

Gdyby po dokonaniu korekty podatnik (wcześniejszy dłużnik) uregulował należność, wówczas wartość (już bez ujemnego znaku) wykazuje się w wierszu  „Korekta podatku naliczonego, o której mowa w art. 89b ust. 4 ustawy”.