Jaka jest różnica pomiędzy nieograniczonym a ograniczonym obowiązkiem podatkowym? Czy ulga mieszkaniowa ma zastosowanie przy sprzedaży nieruchomości za granicą?

Czy sprzedaż nieruchomości położonej na terytorium Polski podlega opodatkowaniu w Polsce, jeżeli właściciel w chwili jej sprzedaży posiada miejsce zamieszkania poza terytorium kraju? Sprawdźmy!

Nieograniczony obowiązek podatkowy

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Za osobę, która posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski uważa się osobę, która:

  1. przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym lub
  2. posiada na terytorium RP centrum interesów osobistych lub gospodarczych – tzw. ośrodek interesów życiowych.

Przesłanki te mają charakter rozłączony, co oznacza, że wystarczy aby została spełniona jednak z nich do uznania, że dana osoba posiada w Polsce miejsce zamieszkania.
opodatkowanie sprzedaży nieruchomości a miejsce zamieszkania poza terytorium kraju

Ograniczony obowiązek podatkowy

Jeżeli stosując powyższy przepis dojdziemy do wniosku, że dana osoba nie ma na terytorium Polski swojego miejsca zamieszkania, wówczas będzie mieć ona w Polsce tzw. ograniczony obowiązek podatkowy. Oznacza to, że w Polsce będzie podlegać obowiązkowi podatkowemu wyłącznie od dochodów tutaj uzyskanych.

Sprzedaż nieruchomości położonej w Polsce

Przykładowy katalog dochodów podlegających opodatkowaniu na terytorium Polski został zawarty w art. 3 ust. 2b analizowanej ustawy. W pkt 4 wymieniono dochody z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości.
W konsekwencji należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży nieruchomości położonej na terytorium Polski sprzedaż ta będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce, bez względu na miejsce zamieszkania jej właściciela.

Umowy o unikaniu opodatkowania

Co ważne, powyższe przepisy należy stosować z uwzględnieniem treści zawartych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Co do zasady dochody uzyskanego z tzw. majątku nieruchomego, a więc i ze sprzedaży tego majątku, podlegają opodatkowaniu w kraju jego położenia. Nie jest wykluczone ich opodatkowanie również w kraju miejsca zamieszkania sprzedającego, dlatego w każdym przypadku warto zapoznać się z treścią właściwej umowy.

Sprzedaż nieruchomości w Polsce – opodatkowanie

W przypadku, jeżeli sprzedaż nieruchomości położonej na terytorium Polski następuje przed upływem pięciu lat od końca roku, w którym została nabyta lub wybudowana, przychód z tej sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Podatek oblicza się od dochodu (przychód minus koszty), a stawka podatku to 19%. Podatek należy zapłacić w terminie do 30 kwietnia roku podatkowego następującego po roku, w którym dokonano sprzedaży. W terminie tym należy również złożyć zeznanie podatkowe na formularzu PIT-39.

Zamieszkanie poza granicami kraju a ulga na własne cele mieszkaniowe

Aby skorzystać z ulgi na własne cele mieszkaniowe nie jest wymagane posiadanie miejsca zamieszkania na terytorium Polski. Ważne jest jedynie to, aby środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości przeznaczyć na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe w terminie w tej ustawie określonym i wydatki te odpowiednio uregulować.
Do wydatków na własne cele mieszkaniowe należą również wydatki na:

  • nabycie budynku mieszkalnego lub jego części,
  • nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
  •  nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie
  • budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.
Możliwość poniesienia wydatków na własne cele mieszkaniowe we wskazanych powyżej państwach uzależniona jest od tego, czy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z nimi zawarte przewidują możliwość uzyskania informacji podatkowej od organu państwa, w którym dokonywane są wydatki.