Przychód z używania samochodu służbowego do celów prywatnych
Ustalenie wartości nieodpłatnego świadczenia z tytułu używania samochodu służbowego do celów prywatnych od zawsze było problematyczne. Stanowiło także źródło sporu między fiskusem a podatnikami. Wprowadzenie w 2015 roku nowych przepisów dotyczących określania wysokości tego świadczenia spowodowało, że pojawiły się nowe pytania i wątpliwości. Ostatecznie dopiero w lipcu 2018 NSA rozstrzygnął, co zawiera ryczałt określający przychód z używania samochodu służbowego do celów prywatnych. Po szczegóły zapraszam do dzisiejszego wpisu.
Przychód z używania samochodu służbowego do celów prywatnych
W styczniu 2015 roku ustawodawca w art. 12 ust. 2a-c ustawy pdof uregulował w jaki sposób ustalać przychód z używania samochodu służbowego do celów prywatnych. Wcześniej ustalanie wartości nieodpłatnego świadczenia z tego tytułu oparte było przede wszystkim na cenach rynkowych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, co powodowało liczne wątpliwości podatkowe oraz sprzeciw podatników.
W chwili obecnej wspomniane przepisy stanowią, że wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości:
1) 250 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika do 1.600 cm3;
2) 400 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1.600 cm3.
W przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych przez część miesiąca wartość świadczenia ustala się za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych w wysokości 1/30 powyższych kwot.
Więcej na temat opodatkowania przychodu z tytułu używania samochodu służbowego do celów prywatnych w tym artykule.
Spór o paliwo
Pracodawcy udostępniający swoim pracownikom samochody służbowe do celów prywatnych mieli wątpliwości, czy ryczałt określony w nowych przepisach zawiera wszelkie koszty użytkowania samochodu takie jak ubezpieczenie OC/AC, naprawy, wymianę opon a przede wszystkim paliwo. Wydawane interpretacje indywidualne w tym zakresie nie były korzystne dla pracowników szczególnie w kwestii kosztów paliwa. Przykładem jest interpretacja indywidualna z dnia 21.09.2017 sygn. 0112-KDIL3-1.4011.184.2017.2.KS, w której czytamy:
„W sytuacji zatem, gdy pracodawca zdecyduje się dodatkowo pokrywać wydatki na zakup paliwa, które będzie następnie zużyte na cele inne niż służbowe, wówczas nieodpłatne świadczenie pracodawcy polegające na udostępnieniu zakupionego paliwa i wykorzystaniu go w celach prywatnych przez pracownika jest odrębnym świadczeniem stanowiącym opodatkowany przychód pracownika ze stosunku pracy, którego wartość należy ustalić w oparciu o art. 12 ust. 3 ww. ustawy, tj. według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b tej ustawy.”
Rozstrzygnięcie NSA
Z powyższym stanowiskiem fiskusa polegającym na nieuwzględnianiu paliwa w wartości ryczałtu nie zgadzały sie sądy wojewódzkie. Ostatecznie NSA wydał w dniu 10.07.2018 wyrok sygn. II FSK 1185/16, w którym uznał stanowisko podatnika, iż ryczałt obejmuje wszelkie koszty związane z eksploatacją służbowego auta, w tym także paliwo. Swoją wykładnię przepisów NSA oparł na następujących argumentach:
- celem zmian legislacyjnych w zakresie określenia wartości przychodu z używania samochodu służbowego do celów prywatnych było ułatwienie oraz wyeliminowanie ryzyka podatkowego związanego z poprzednimi, niejasnymi przepisami w tym zakresie;
- podobnie skonstruowany ryczałtowy zwrot kosztów używania samochodu prywatnego do celów służbowych obejmuje wszelkie koszty i wydatki poczynione z tytułu korzystania z pojazdu;
- nieodpłatnym świadczeniem pracodawcy nie jest samo udostępnienie samochodu lecz zapewnienie możliwości jego prawidłowego używania, także ponoszenie wszystkich niezbędnych wydatków umożliwiających takie używanie w tym kosztów eksploatacyjnych takich jak materiały eksploatacyjne, paliwo, badania techniczne;
- przyjęta przez ustawodawcę konstrukcja określenia ryczałtu oparta jest o pojemność silnika, która to jest parametrem warunkującym w pierwszej kolejności zużycie paliwa;
- przepisy ustanawiające ryczałtowy przychód wskazują na czynność „wykorzystania” samochodu służbowego (a nie na „prawo do wykorzystania”), co możliwe jest tylko wówczas jeśli samochód jest w pełni przygotowany do eksploatacji;
- różnicowanie świadczeń dla celów podatkowych niweczyłoby ideę ryczałtu i założonego nią celu.
Myślę, że przytoczone argumenty NSA nie pozostawiają wątpliwości co do słuszności ujmowania w ryczałcie kosztów paliwa. Można mieć jedynie nadzieję, że ustawodawca nie zmieni niedługo obowiązujących w tym zakresie przepisów.
Podziel się nim ze znajomymi
