Nie ma jednoznacznego stanowiska w kwestii rozliczania VAT od zakupu benzyny na kartę paliwową
W celu usprawnienia świadczenia usług, przedsiębiorca może zdecydować się na skorzystanie z systemu kart paliwowych. Jest to wygodna forma wsparcia dla przedsiębiorców posiadających liczne pojazdy. Kiedy przedsiębiorca może rozliczyć VAT od karty paliwowej?
Czym jest karta paliwowa?
Jeżeli przedsiębiorca posiada flotę samochodu użytkowanych w działalności, może skorzystać z karty paliwowej. Karta paliwowa pozwala na wygodną ewidencję (głównie zakupionego paliwa), raportowanie a także na skorzystaniu z odroczenie terminu zapłaty. Karta pozwala także na usprawnieniu kontroli wydatków firmowych, wykluczając możliwość sfinalizowania zakupów innych niż np. opłaty za autostrady, przejazdy tunelami lub mostami. Karty paliwowe pozwalają na bezgotówkowy zakup paliwa na stacjach należących do koncernu paliwowego, a także w przypadku gdy koncern wydający paliwo jest różny od koncernu wydającego kartę. Dodatkową korzyścią może być możliwość zakupu paliwa np. na stacja ch w całej europie.
Jak rozliczyć karty paliwowe?
Jak wcześniej zaznaczyłem wszystkie transakcje kartą paliwową są bezgotówkowe. Dodatkowo koncern wydający kartę paliwową, wystawia faktury zbiorcze na dokonane zakupu, w terminie określonym dla danego rodzaju karty, nawet z 14 dniowym terminiem zapłaty. Pozwala to na zakup paliwa np. przez kierowcę, które faktycznie zostanie dopiero zapłacone po 28 dniach od tankowania. W przypadku znacznej floty przedsiębiorcy może mieć wpływ poprawę zdolności finansowej.
Jeżeli kierowca dokonuje zakupu paliwa na stacji należącej do koncernu wydającego kartę, nie budzi to wątpliwości co do prawa odliczenia VAT z faktury zbiorczej wystawionej przez ten koncern. Rozliczając VAT z danej faktury, przedsiębiorca jest zobowiązany jedynie do uwzględnienia ograniczeń określonych w art. 86a ustawy o VAT. Często kwestionowane jest natomiast prawo do odliczenia VAT od karty paliwowej, w przypadku gdy koncern wydający kartę wystawia fakturę na zakup paliwa zakupionego na stacjach nie należących do tego koncernu. W tym przypadku koncern wydaje paliwo właścicielowi karty, natomiast faktura jest wystawiana na koncern, który dokonał wydania karty, który następnie wystawia fakturę zbiorczą dla nabywcy.
Zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy o VAT przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach. Natomiast w praktyce pojawiły się wątpliwości czy koncern wystawiający kartę paliwową, który jest pośrednikiem w zakupie paliwa, powinien być traktowany jako dostawca paliwa czy też świadczy usługę finansową.
Brak prawa do odliczenia VAT od karty paliwowej
Opisana sytuacja była wielokrotnie sporem między urzędami a przedsiębiorcami. Głównym argumentem Naczelnego Urzędu Skarbowego w wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych, odnośnie braku prawa do odliczenia VAT, jest brak dostawy paliwa na rzecz nabywcy oraz świadczenie jedynie usługi pośrednictwa finansowego. W wyroku z dnia 15 września 2017 roku sygn. akt I FSK 2236/15 NSA uznał że:
„(…) nabywając paliwo bezpośrednio na stacjach benzynowych „S.” (spółka) była uprawniona do rozporządzania nim jak właściciel. Umowa zawarta pomiędzy skarżącą spółką a „R.” sp. z o.o. nie była umową o dostawę paliwa, lecz umożliwiała finansowanie jego zakupu. Skarżąca spółka nie nabywała bowiem paliwa w celu dokonania jego odsprzedaży „R.” sp. z o.o. gdyż ta nabywając paliwo, korzystała z pełnej swobody wyboru jego ilości oraz jakości, jak również momentu zakupu.”
W przytoczonym wyroku NSA, stwierdziło, że w przypadku takiej transakcji łańcuchowej określonej w art. 7 ust 8 ustawy o VAT.
Prawo do odliczenia VAT od karty paliwowej
Zakup paliwa z koncernu, który jest różny od koncernu wydającego kartę paliwową nie zostało rozstrzygnięte jednolicie. W wielu przypadkach organy podatkowe wydawały odmienne stanowisko, korzystne dla podatników. W wydawanych interpretacjach podatkowych przez np. Dyrektora IS w Warszawie z 29 marca 2016 r. sygn. IPPP1/4512-119/16-2/JL, z 18 kwietnia 2016 sygn. IPPP1/4512-166/16-4/MPe oraz 9 maja 2016 r. sygn. IPPP1/4512-235/16-4/MK uznał, że:
” (…) Odnosząc się do możliwości zakwalifikowania transakcji z udziałem kart paliwowych jako transakcji (dostaw) łańcuchowych, o których mowa w art. 7 ust. 8 ustawy należy podkreślić, że warunkiem niezbędnym zaistnienia omawianego unormowania jest to, że towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmioty pośredniczące w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy. Wskazany artykuł bazuje zatem na konstrukcji opartej na fikcji prawnej, zgodnie z którą – dla potrzeb podatku VAT – przyjmuje się, że dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, mimo że wydanie towaru ma miejsce tylko raz. W kontekście powyższego istotne jest uznanie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli – w istocie – przeniesienie (uznanie, że takie przeniesienie miało miejsce) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania. „
Stanowisko TSUE
Niejednoznaczne stanowisko, w rozstrzygnięciu kwestii prawa do odliczenia VAT od karty paliwowej w transakcji łańcuchowych, znalazło swój finał w TSUE. Dnia 23 listopada 2017 NSA sygn. akt I FSK 63/16 wystąpił o rozstrzygnięcie sporu do Trybunału Sprawiedliwości, w Podsumowaniu zaznaczono:
Przedstawione wątpliwości związane z wykładnią przepisów Dyrektywy 2006/112/WE i uzasadniają zwrócenie się do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniem prejudycjalnym na podstawie art. 267 Traktatu o treści wskazanej w sentencji postanowienia. Od odpowiedzi Trybunału na wskazane powyżej wątpliwości uzależniona jest również pozostawiona sądowi krajowemu ocena w sprawie pod względem zgodności z prawem unijnym norm zawartych w polskich przepisach, tj. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Tym samym, wydanie orzeczenia prejudycjalnego jest niezbędne dla rozstrzygnięcia sprawy zawisłej przed sądem krajowym.
Podziel się nim ze znajomymi
