Export towarów wyrażony w walucie obcej

Jednym z podstawowych obowiązków przedsiębiorcy jest wykazywanie wszystkich zdarzeń gospodarczych w prowadzonych ewidencjach. Polski przedsiębiorca dokonuje rozliczeń podatkowych w walucie PLN. Export towarów wyrażony w walucie obcej należy przeliczyć na polskie złote. Jaki należy zastosować kurs w celu wykazania przychodu?

Export towarów wyrażony w walucie obcej

Zgodnie z Art. 11 a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Na podstawie ww. artykułu można wywnioskować, że aby prawidłowo wykazać Export towarów wyrażony w walucie obcej w pierwszej kolejności należy określić moment powstania przychodu. Z uwagi iż ustawodawca nie przewidział wyjątków ani specjalnych uwarunkowań, export towarów wyrażony w walucie obcej należy przeliczyć stosując zasady ogólne. Art. 14 pkt 1 i 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, precyzuje, że za moment powstania przychodu uważa się dzień wydania towaru nie później niż dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności. Oznacza to, że moment przychodu podatkowego jest uzależniony od powstania jednej z wymienionych czynności. W zależności jaka czynność pojawi się pierwsza, export towarów wyrażony w walucie obcej należy przeliczyć po kursie:

• NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wydania towaru, jeżeli nie została wystawiona faktura ani nie została uregulowana należność.
• NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury, jeżeli towar nie został wydany i nie została uregulowana należność
• NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uregulowania należności, jeżeli nie została wystawiona faktura oraz nie został wydany towar

Warto zaznaczyć, że zgodnie z Art. 14 ust 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).