Elektroniczne certyfikaty rezydencji podatkowej

Obniżenie lub zwolnienie z podatku u źródła może wynikać z umowy o zapobieganiu podwójnego opodatkowania między umawiającymi się krajami. Czy elektroniczne certyfikaty rezydencji podatkowej wystarczy do zastosowania obniżonej stawki podatku lub zwolnienia z obowiązku poboru podatku u źródła?

Elektroniczne certyfikaty rezydencji podatkowej

Zgodnie z  Art. 5a. ust 21 updof, przez certyfikat rezydencji podatkowej należy rozumieć zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydany przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.
Elektroniczne certyfikaty rezydencji podatkowej
Dla podatnika jest to potwierdzenie, że jego kontrahent jest rezydentem podatkowym w swoim kraju. Przez co nie rozlicza podatku dochodowego w Polsce. Dodatkowo certyfikat rezydencji podatkowej jest niezbędny do zastosowania uregulowań umów międzynarodowych. Umowy mogą zakładać prawo do obniżonej stawki podatku lub prawa do zaniechania obowiązku pobierania podatku u źródła.
W licznie wydawanych interpretacja podatkowych, urzędy stawały na stanowisku, że podatnik powinien posiadać certyfikat rezydencji podatkowej na dzień wypłaty wynagrodzenia. Dodatkowo powinien to być dokument w formie oryginału w wersji papierowej. Stwarzało to różnego rodzaju problemy z uzyskaniem dokumentu od zagranicznego kontrahenta. Często też zdarza się też, że kontrahenci przekazują wpis do rejestru działalności lub rejestracji do VAT. Warto zaznaczyć, że takie zaświadczenie nie jest tożsame z certyfikatem rezydencji podatkowej. A co za tym idzie nie daje prawa do skorzystania z preferencji określonej w umowie zapobiegającej podwójnego opodatkowania.
Jeżeli podatnik, otrzymał od kontrahenta certyfikat w formie elektronicznej, to urzędy stały na stanowiskach, że certyfikat rezydencji podatkowej w wersji elektronicznej nie jest uznawany za oryginał dokumentu. Takie stanowisko urzędów nie dawało prawa do skorzystania z określonej preferencji wynikającej z danej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Podatek u źródła – kompendium wiedzy

Zmiana stanowiska w sprawie elektronicznego certyfikatu

Dnia 26.06.2017 r. Szef Krajowej Administracji Skarbowej w interpretacji nr DPP7.8221.33.2017.GFQV, zajął odmienne stanowisko:

„Na podstawie powołanych przepisów wskazać należy, że brak jest przesłanek do odmowy uznania za ważny certyfikatu rezydencji w formie elektronicznej, jeżeli w takiej formie zgodnie z prawem danego państwa certyfikat taki jest wydawany przez organy podatkowe. Fakt, że w danym państwie jednocześnie można uzyskać certyfikat w wersji papierowej nie powoduje nieważności certyfikatu rezydencji wydanego przez właściwy organ w wersji elektronicznej.”

W przytoczonym cytacie Szef Krajowej Administracji Skarbowej zaznaczył, że w przypadku gdy odpowiedni organ podatkowy wystawia certyfikaty rezydencji w wersji papierowej oraz elektronicznej, wówczas oba certyfikat są odpowiednim dokumentem potwierdzającym rezydencję podatkową. Sama możliwość uzyskania certyfikatu w wersji papierowej, nie powoduje nieważności certyfikatu w wersji elektronicznej. Oznacza to,  że podatnik ma prawo zastosować zwolnienie lub obniżenie stawki wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania posiadając certyfikat rezydencji podatkowej wyłącznie w wersji elektronicznej.
Jednocześnie warto zaznaczyć, że w powyższej interpretacji Szef KAS wskazał różnicę pomiędzy certyfikatem rezydencji podatkowej w wersji elektronicznej a kopią zaświadczenia. Za certyfikat rezydencji podatkowej w wersji elektronicznej będzie uważany certyfikat wydany przez odpowiedni organ podatkowy danego kraju, natomiast zamieszczona np. na stronie www. kopia papierowej wersji nie stanowi certyfikatu rezydencji w wersji elektronicznej.

 „kopia zaświadczenia o rezydencji podatkowej np. pobrana ze strony internetowej kontrahenta nie stanowi certyfikatu rezydencji, o którym mowa w art. 26 ust. 1 updop, zatem w takim przypadku na płatniku spoczywa obwiązek poboru podatku dochodowego u źródła od dokonanych wypłat na rzecz nierezydenta”.