KPiR czy księgi rachunkowe. Od czego to zależy?
Rozliczanie przy pomocy ksiąg rachunkowych to rozwiązanie przeznaczone w głównej mierze dla dużych firm. Wiąże się przede wszystkim ze sporą liczbą dodatkowych obowiązków, jest skomplikowane i zazwyczaj wymaga zatrudnienia księgowego. Księgi rachunkowe raczej nie dotyczą przedsiębiorców prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą. W ich przypadku rozliczanie z urzędami odbywa się na podstawie KPiR. Dla pewności sprawdź jednak czy nie grozi Ci przejście na księgi.
Kto musi prowadzić KPiR?
Podatkowa Księga Przychodów i Rozchodów to prosta ewidencja, za pomocą której przedsiębiorcy zapisują zdarzenia gospodarcze zachodzące w firmie. Najprościej rzecz ujmując – przychody i koszty. W oparciu o dane zawarte w KPiR można wyliczyć kwotę zaliczki na podatek dochodowy. Z KPiR czyli tzw. uproszczonej księgowości, mogą korzystać przedsiębiorcy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą, jeśli spełniają dwa warunki:
- przychód ich firmy w poprzednim roku nie przekroczył 1,2 mln euro,
- korzystają z opodatkowania na zasadach ogólnych (18 i 32%) lub z podatku liniowego (19%).
Samodzielne dokonywanie wpisów do KPiR naraża przedsiębiorcę na ryzyko popełnienia błędu, przy czym takie ryzyko można oczywiście ograniczyć programem do księgowości. Oczywiście, prowadzenie KPiR na własną rękę oznacza konieczność znajomości przepisów, które tego dotyczą oraz bieżącego śledzenia zmian jakie w nich zachodzą, ale i tu można liczyć na wsparcie księgowych, choćby inFaktu.
Od czego zależy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych?
Przedsiębiorca może być jednak zobligowany, by zamiast przy pomocy KPiR rozliczać się w oparciu o księgi rachunkowe (to tzw. pełna księgowość). Kiedy tak się dzieje? Konieczność prowadzenia ksiąg rachunkowych odgórnie dotyczy kapitałowych spółek prawa handlowego (spółek akcyjnych i z o.o.), a także spółek osobowych prawa handlowego (komandytowych i komandytowo-akcyjnych). Ale nie tylko.
Przejść na pełną księgowość zobligowani są także przedsiębiorcy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą jeżeli ich przychody za poprzedni rok przekroczyły 1,2 mln euro. Chodzi o przychody osiągnięte w całym roku. Przedsiębiorca może również dobrowolnie zdecydować się na pełną księgowość nawet jeśli nie przekroczył wspomnianego limitu, ale nie zdarza się to jednak często z uwagi na większe koszty związane z jej prowadzeniem w porównaniu do KPiR.
Obowiązki przedsiębiorcy przy pełnych księgach
Czym więc charakteryzuje się prowadzenie ksiąg rachunkowych, czyli tzw. pełnej księgowości? W wielkim skrócie – każda firma musi dokładnie ewidencjonować wszystkie operacje gospodarcze, należności i zobowiązania. Dodatkowo zobowiązana jest do sporządzenia sprawozdania finansowego. W jego skład wchodzą m.in. bilans, rachunek zysków i strat oraz informacja dodatkowa obejmującą wprowadzenie do sprawozdania finansowego.
Niektóre większe firmy są zobligowane także do sporządzania rachunków przepływów pieniężnych i zestawienia zmian w kapitale własnym. Ze względu na zwiększoną ilość obowiązków podatkowych przedsiębiorcy decydują się najczęściej na zatrudnienie księgowego. Dzięki temu przedsiębiorca nie musi zajmować się żadnymi czynnościami związanymi z księgowaniem operacji finansowych firmy, a także rozliczeniami z ZUS-em i urzędem skarbowym.
Podziel się nim ze znajomymi
